True Crime กับจิตใจมนุษย์ ทำไมเราถึงหยุดดูไม่ได้?
ในยุคที่ความบันเทิงบนแพลตฟอร์มอย่าง YouTube, Netflix และ Spotify เต็มไปด้วยเนื้อหานับไม่ถ้วน หนึ่งในประเภทที่ครองใจผู้ชมและผู้ฟังอย่างต่อเนื่องคือ “True Crime” หรือสารคดีคดีฆาตกรรมจริง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องฆาตกรรมโหด โรคจิตที่แฝงตัวในสังคม หรือการหายตัวไปอย่างลึกลับ เนื้อหาเหล่านี้กลับยิ่งสร้างยอดวิวทะลุล้านและมีฐานแฟนเหนียวแน่นทั่วโลก หลายคนอาจสงสัยว่า “เราชอบดูอะไรที่โหดร้ายไปเพื่ออะไร?” หรือแอบถามตัวเองในใจว่า “นี่เราปกติไหมที่อินกับเรื่องฆาตกรรม?” คำตอบที่ได้จากการศึกษาทางจิตวิทยาและประสาทวิทยาศาสตร์ชี้ว่า ความสนใจในคดีฆาตกรรมของมนุษย์ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ แต่เป็นสิ่งที่ฝังรากอยู่ในโครงสร้างสมองและการเอาตัวรอดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ กลไกสมอง: ความกลัว + ความอยากรู้ = ความตื่นเต้นแบบควบคุมได้ หนึ่งในเหตุผลที่คนชอบเสพเนื้อหาแนว True Crime คือการที่มันกระตุ้นระบบ “รางวัล” (Reward System) ของสมองโดยเฉพาะสาร โดพามีน (Dopamine) ซึ่งหลั่งออกมาเมื่อเรารู้สึกตื่นเต้น คาดเดาไม่ได้ หรือได้ไขปริศนาอะไรบางอย่าง เมื่อดูหรือฟังเรื่องคดีฆาตกรรม สมองของเราจะทำงานคล้ายกับตอนดูหนังลุ้นระทึก (Thriller) โดยที่เราสามารถ “สัมผัสความกลัว” ได้ในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย ร่างกายรู้ว่าเราไม่ได้ตกอยู่ในอันตรจจริง แต่จินตนาการกำลังสัมผัสอารมณ์ที่ลึกและจริงมาก นอกจากนี้ สมองส่วน อะมิกดาลา (Amygdala) ซึ่งเกี่ยวข้องกับความกลัว และ เปลือกสมองส่วนหน้า […]
